De eerste keer

Google stuurde mij een mail. Wat ik met een extra dag (29 februari) ga doen. Met de suggestie om eens iets ‘voor het eerst’ te gaan doen?

Ik bedacht me dat ik zeer geregeld iets nieuws doe. Zo zat ik vanavond nog, voor het eerst, met twee zussen tegelijk aan de telefoon. Ik deed de afgelopen jaren, voor het eerst, verschillende DNA tests. Ik bouwde stambomen, dat had ik eerder nooit gedaan. Ik belde bij wildvreemde mensen aan of ik belde ze op, voor het eerst, en vroeg ze om een DNA test te doen om te helpen in mijn zoektocht. Ik ging voorheen volslagen vreemde dames mijn zus noemen, en heren mijn broer. Ik zag voor het eerst een foto van mijn vader. Bij de Hema drukte ik hem voor het eerst af. En binnenkort doe ik hem voor het eerst in een lijstje, waar ik nog naar op zoek ben. Ik bedacht voor het eerst hoe ik hem wil noemen (vader? biologische vader? donorvader? Gerard?). Hoeveel eerste keren wil je hebben?

En afgelopen donderdag, aan de vooravond van de verjaardag van mijn (biologische? donor?) vader (Gerard?) bouwde ik mijn kwartierstaat. Van vaders en moeders kant. Met daarin mijn opa’s, oma’s, overgrootouders, betovergrootouders en oudouders. Voor het eerst. En wat voelde dat fijn!

Morgen eet ik een taartje op Gerard. Ik dacht dat hij morgen jarig was, maar ik had me vergist. Dat was, eerlijk waar, ook voor het eerst.